Χαρακτηριστικά συμπτωμάτων, διάγνωση και θεραπεία χρόνιας προστατίτιδας

Εάν δεν θέλετε να αποτρέψετε τη χρόνια προστατίτιδα, μελετήστε προσεκτικά τις αιτίες ανάπτυξης της νόσου, δώστε προσοχή στα σημάδια μιας χρόνιας πορείας και φροντίστε να διαβάσετε τους κανόνες διάγνωσης και θεραπείας. Διαβάστε για όλα αυτά στο άρθρο μας.

Η χρόνια προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από μακροχρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες στον αδένα του προστάτη, που οδηγεί σε μορφολογικές και λειτουργικές διαταραχές του προστάτη. Είναι δύσκολο να απαλλαγείτε από την παθολογία, οι επιπλοκές είναι σοβαρές, επομένως είναι ευκολότερο να αποτρέψετε την ασθένεια εάν γνωρίζετε τα αίτια της ανάπτυξής της.

Αιτίες

Ο κύριος λόγος της χρόνιας πορείας είναι η μη θεραπευμένη προστατίτιδα, η οποία περνά στην επόμενη φάση. Οι ακόλουθοι λόγοι και παράγοντες μπορεί να συμβάλλουν σε αυτό:

1. Λοίμωξη του ουρογεννητικού συστήματος με μυκόπλασμα, χλαμύδια, έρπητα, ουρεόπλασμα, candida, E. coli, κυτταρομεγαλοϊό ή τριχομονάδες.
2. Συμφόρηση στα πυελικά όργανα, η οποία εμφανίζεται σε φόντο καθιστικής ζωής, μειωμένης παροχής αίματος, κακής διατροφής και κακών συνηθειών.
3. Συχνή υποθερμία (η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει άτομα που ασχολούνται με το σερφ, τις καταδύσεις, το σκι κ.λπ.).
4. Παρατεταμένη αποχή από τη σεξουαλική επαφή, διακοπτόμενες πράξεις.
5. Παχυσαρκία λόγω πλούσιας λιπαρής τροφής.
6. Διαταραχές στο ενδοκρινικό σύστημα.
7. Φλεγμονώδεις διεργασίες σε όλο το σώμα, ιδιαίτερα χρόνιες.
8. Αδύναμο ανοσοποιητικό σύστημα.
9. Τραυματισμός στο γεννητικό όργανο.
10. Συνεχής δυσκοιλιότητα.
11. Κατάθλιψη, άγχος, υπερκόπωση.

Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στις κακές συνήθειες - κατανάλωση αλκοόλ, ναρκωτικών, κάπνισμα. Οι επιβλαβείς ουσίες που απελευθερώνονται από τέτοια προϊόντα οδηγούν σε αγγειόσπασμο, μειώνοντας το επίπεδο της κυκλοφορίας του αίματος. Κατά συνέπεια, η διατροφή όλων των οργάνων επιδεινώνεται.

Συμπτώματα

Με τη χρόνια προστατίτιδα, ο αδένας του προστάτη διευρύνεται, γεγονός που συμπιέζει τα στοιχεία του ουρογεννητικού συστήματος και στενεύει την ουρήθρα. Καθώς η ασθένεια εξελίσσεται, ο αδένας περικλείει πλήρως την ουρήθρα, συμπιέζοντας σοβαρά το κανάλι. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο προκύπτουν προβλήματα με την παραγωγή ούρων.

Πώς να αναγνωρίσετε τη χρόνια προστατίτιδα:

• πόνος εμφανίζεται περιοδικά στη λεκάνη και το περίνεο.
• δυσφορία κατά την ούρηση και τις κινήσεις του εντέρου.
• παρατηρείται έκκριση από την ουρήθρα.
• ο πόνος εξαπλώνεται στους μηρούς, τους όρχεις, τον πρωκτό.
• εμφανίζονται προβλήματα με την ούρηση.
• σοβαρό κάψιμο και φαγούρα στην ουρήθρα.
• συχνή παρόρμηση?
• μειωμένη λίμπιντο και στύση.
• ταχεία εκσπερμάτιση με την παρουσία πόνου.
• εάν εμφανιστεί μόλυνση, η θερμοκρασία του σώματος αυξάνεται και η κατάσταση επιδεινώνεται.
• μετά από ένα χρόνο, εμφανίζεται η υπογονιμότητα.
• η εμφάνιση πόνου μετά από κανονική σωματική δραστηριότητα.
• οξεία κατακράτηση ούρων και ψευδείς παρορμήσεις.
• αργή ροή ούρων.

Στα αρχικά στάδια τα συμπτώματα εμφανίζονται αργά, αλλά όσο προχωρούν εντείνονται. Το σύνδρομο πόνου γίνεται πολύ ισχυρό, ακτινοβολώντας σε κοντινά όργανα και περιοχές. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στη διαδικασία και τη συχνότητα της ούρησης. Στο πλαίσιο τέτοιων αλλαγών, ένας άνδρας αντιμετωπίζει ψυχοσυναισθηματικά προβλήματα, τα οποία εκδηλώνονται στα εξής:

• σοβαρό άγχος?
• κατάθλιψη ή, αντίθετα, επιθετικότητα.
• αϋπνία τη νύχτα?
• εμμονές?
• φόβος σεξουαλικής επαφής και ούρησης.
• καυτή ιδιοσυγκρασία και ευερεθιστότητα.

Ταξινόμηση

Οι τρέχουσες απαιτήσεις για την ταξινόμηση της χρόνιας προστατίτιδας αναπτύχθηκαν το 95ο έτος του περασμένου αιώνα. Με βάση αυτό, η ασθένεια χωρίζεται σε:

1. Χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα. Εμφανίζεται στο πλαίσιο μιας μη θεραπευμένης οξείας βακτηριακής νόσου. Εκδηλώνεται με τυπικά συμπτώματα, αλλά με αυξημένη θερμοκρασία σώματος, ρίγη και πυρετό. Όταν εξετάζεται, ανιχνεύεται αυξημένος αριθμός λευκοκυττάρων και παθογόνων μικροοργανισμών στις εκκρίσεις και στα ούρα.
2. Η χρόνια προστατίτιδα εμφανίζεται πιο συχνά.
3. Η ασυμπτωματική φλεγμονώδης προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από την απουσία συγκεκριμένων σημείων. Τις περισσότερες φορές ανακαλύπτεται τυχαία.

Με βάση στατιστικά στοιχεία, η πιο κοινή μορφή είναι η μη βακτηριακή προστατίτιδα. Πολύ λιγότερο συχνή (σε το πολύ 10 περιπτώσεις από τις 100) είναι η βακτηριακή μορφή. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όταν μολυνθεί, τα συμπτώματα είναι πάντα έντονα, επομένως ο ασθενής, κατά κανόνα, υποβάλλεται σε εξέταση και θεραπεία έγκαιρα.

Πιθανές επιπλοκές και συνέπειες

Με τη χρόνια προστατίτιδα, εμφανίζεται εναλλασσόμενη έξαρση και ύφεση και οι φλεγμονώδεις διεργασίες καταστρέφουν γρήγορα τον αδένα του προστάτη, επομένως προκύπτουν οι ακόλουθες επιπλοκές, οι οποίες θεωρούνται οι πιο επικίνδυνες για την ανθρώπινη ζωή:

1. Αδένωμα. Σχηματίζεται στον προστάτη αδένα. Οι φλεγμονώδεις διεργασίες που συμβαίνουν για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγούν σε έντονη κυτταρική διαίρεση. Ταυτόχρονα, το αδενικό επιθήλιο στους πόρους υπερπλασίες, αυξάνοντας το όργανο σε μέγεθος. Σε αυτό το πλαίσιο, αναπτύσσεται καλοήθης υπερπλασία.
2. Καρκινική ανάπτυξη στον προστάτη. Συχνότερα εμφανίζεται μετά το αδένωμα του προστάτη. Σε πρώιμο στάδιο της εμφάνισης ενός ογκολογικού όγκου, η αναγνώριση του καρκίνου είναι προβληματική. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι οι άνδρες με χρόνια προστατίτιδα εμφανίζουν τα ίδια συμπτώματα. Για το λόγο αυτό, ο ασθενής πρέπει να υποβληθεί σε κατάλληλες ουρολογικές εξετάσεις για την ανίχνευση ειδικού προστατικού αντιγόνου στο αίμα.
3. Σημαντική μείωση της στύσης και περαιτέρω ανικανότητα. Αυτή είναι η πιο συχνή δυσάρεστη συνέπεια. Η ασθένεια αναπτύσσεται με μια συγκεκριμένη σειρά. Στην αρχή, η στύση εξασθενεί ελαφρώς, μετά την οποία δεν εμφανίζεται τακτικά και η εκσπερμάτιση εμφανίζεται πολύ γρήγορα. Επιπλέον, η σεξουαλική επιθυμία μειώνεται και ο ασθενής αισθάνεται πόνο κατά την εκσπερμάτιση. Μετά έρχεται η ανικανότητα.
4. Αγονία. Εμφανίζεται μέσα σε ένα χρόνο μετά τη χρόνια πορεία της προστατίτιδας. Το γεγονός είναι ότι οι χρόνιες φλεγμονώδεις διεργασίες οδηγούν σε μείωση της ποσότητας του σπέρματος, βραδύτερη κινητικότητα του σπέρματος και καταστροφή των ουρών και των κεφαλιών τους. Η υπογονιμότητα μπορεί να προσδιοριστεί χρησιμοποιώντας σπερμογράφημα.
5. Φυσαλιδίτιδα. Η φλεγμονή εμφανίζεται στα σπερματικά κυστίδια, τα οποία περιέχουν σπέρμα.
6. Πρήξιμο του σφιγκτήρα στην ουροδόχο κύστη, στο πλαίσιο της οποίας εμφανίζεται οξεία κατακράτηση ούρων, που οδηγεί σε θάνατο.
7. Σκλήρυνση του προστάτη. Η νόσος εκδηλώνεται με την αντικατάσταση του αδένα του προστάτη με συνδετικό ιστό. Δηλαδή, σχηματίζονται κορδόνια συνδετικού ιστού, γεγονός που συνεπάγεται σεξουαλική δυσλειτουργία.

Άλλες συνέπειες:

• σχηματισμός κύστης?
• πέτρες στον προστάτη?
• αιμορροΐδες?
• κυστίτιδα?
• ψυχολογική αστάθεια που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Εάν ένας άνδρας διαγνωστεί με χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα, θα πρέπει να έχει σεξουαλική επαφή μόνο με προφυλακτικό, καθώς η ασθένεια οδηγεί σε μόλυνση του συντρόφου του. Τα βακτήρια διεισδύουν στις σάλπιγγες, το γεννητικό σύστημα και τα όργανα, γεγονός που οδηγεί σε ασθένειες και γυναικεία υπογονιμότητα.

Ποιος γιατρός σας θεραπεύει;

Ένας ουρολόγος θεραπεύει το ουρογεννητικό σύστημα ενός άνδρα. Αν όμως επισκέπτεστε την κλινική για πρώτη φορά με παρόμοιο πρόβλημα, τότε πρέπει πρώτα να επισκεφτείτε έναν θεραπευτή.

Καθώς πραγματοποιούνται διαγνωστικά μέτρα, θα απαιτηθεί επίσης διαβούλευση με άλλους ιατρούς υψηλής εξειδίκευσης - λοιμωξιολόγο, ψυχολόγο, ανάλογα με την αιτία της νόσου.

Διαγνωστικά

Κατά την αρχική επίσκεψη στον ανδρολόγο, ο γιατρός αρχικά συλλέγει ένα ιστορικό, το οποίο περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• μελέτη του ιστορικού ουρολογικών, μολυσματικών, χρόνιων και άλλων ασθενειών.
• συνέντευξη από τον ασθενή σχετικά με τον τρόπο ζωής και τις κακές συνήθειες.
• προσδιορισμός παραγόντων που συμβάλλουν στην παθολογία.
• ρωτώντας τον ασθενή σχετικά με τη φύση, τον τύπο και τη διάρκεια των συμπτωμάτων.

Μετά από αυτό, ο γιατρός εξετάζει οπτικά και ψηλά τον άνδρα και τον παραπέμπει για περαιτέρω εξέταση.

Εργαστηριακές μέθοδοι

Τι γίνεται:

1. Συλλογή εκκρινόμενων υγρών από το κανάλι της ουρήθρας. Προσδιορίζεται η παθογόνος μικροχλωρίδα, η βλέννα και τα λευκοκύτταρα.
2. PCR – απόξεση από την ουρήθρα. Εντοπίζονται παθολογικοί παράγοντες.
3. Μικροσκοπική εξέταση έκκρισης προστάτη. Μετρώνται μακροφάγα, αμυλοειδείς και Trousseau-Lallement σώματα και λευκοκύτταρα.
4. Ανοσολογική εξέταση για την αξιολόγηση του επιπέδου των μη ειδικών αντισωμάτων.
5. Λήψη υγρού αίματος για τον προσδιορισμό των επιπέδων PSA. Εάν εντοπιστούν υψηλά επίπεδα, τότε συνταγογραφείται επιπλέον βιοψία προστάτη, η οποία θα αποκλείσει ή θα επιβεβαιώσει έναν καρκινικό όγκο.

Ενόργανες μέθοδοι

Η ενόργανη διάγνωση έχει ως εξής:

1. Υπερηχογραφική εξέταση του προστάτη. Συνήθως πραγματοποιείται η διορθική μέθοδος (ο αισθητήρας εισάγεται στο ορθό). Το στάδιο της νόσου και το σχήμα της διευκρινίζονται με τη μελέτη του μεγέθους και της ηχοδομής του προστάτη, της πυκνότητας και της ομοιομορφίας των σπερματοδόχων κυστιδίων.
2. Μυογραφία των μυών του πυελικού εδάφους και ουροδυναμική μελέτη. Προσδιορίζονται νευρογενείς διαταραχές και απόφραξη εξόδου της ουροδόχου κύστης.
3. Μαγνητικός συντονισμός και αξονική τομογραφία. Εντοπίζονται παθολογικές διαταραχές στα όργανα της πυέλου, καθώς και καρκινικοί όγκοι. Μετά από αυτό, καθιερώνεται διαφορική διάγνωση.

Διαφορική διάγνωση

Η καθιέρωση μιας διαφορικής διάγνωσης είναι απαραίτητη, καθώς επιτρέπει τον έγκαιρο εντοπισμό ασθενειών όπως:

• καρκίνος του προστάτη?
• δυσλειτουργία στην ουροδόχο κύστη νευρογενούς αιτιολογίας.
• διαταραχές του συστήματος εξωστήρα-σφιγκτήρα.
• ψευδοδυσσυνεγρία;
• στένωση στην ουροδόχο κύστη?
• υπερτροφία του αυχένα της ουροδόχου κύστης.
• κυστίτιδα?
• αδένωμα;
• σκλήρυνση του προστάτη και ούτω καθεξής.

Θεραπεία χρόνιας προστατίτιδας

Η θεραπεία για τη χρόνια προστατίτιδα πραγματοποιείται ολοκληρωμένα - χρησιμοποιούνται φάρμακα, μασάζ, φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες και ασκήσεις. Ιδιαίτερη σημασία έχει η διόρθωση της ίδιας της ζωής του ασθενούς - πλήρης εγκατάλειψη κακών συνηθειών, σωστή διατροφή, ομαλοποίηση της σεξουαλικής επαφής. Σε ορισμένες περιπτώσεις απαιτείται η βοήθεια ψυχοθεραπευτή και ψυχολόγου. Η μία μέθοδος θεραπείας δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς την άλλη, αφού κάθε μέθοδος αλληλοσυμπληρώνεται.

Ενδείξεις για νοσηλεία

Η θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας πραγματοποιείται σε εξωτερική βάση, αλλά ορισμένοι ασθενείς υπόκεινται σε νοσηλεία - όταν εντοπίζονται σοβαρές επιπλοκές, προχωρημένη μορφή της νόσου και απουσία θετικού αποτελέσματος κατά τη διάρκεια της θεραπείας.

Αντιβιοτικά

Τα αντιβακτηριακά φάρμακα χρησιμοποιούνται για τη χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα. Η επιλογή του φαρμάκου εξαρτάται από τον τύπο του παθογόνου. Η διάρκεια της θεραπείας είναι από 2 έως 8 εβδομάδες. Τα αντιβιοτικά στοχεύουν στην καταστροφή του παθογόνου μικροοργανισμού και στη μείωση της φλεγμονώδους διαδικασίας.

Χρησιμοποιούνται διαφορετικές ομάδες:

1. Ομάδα αμινοπενικιλλίνης.
2. Φάρμακα κεφαλοσπορίνης.
3. Μακρολίδες.
4. Ομάδα φθοριοκινολόνης.

Άλφα αποκλειστές

Αυτή είναι μια ομάδα που μπλοκάρει τους αδρενεργικούς υποδοχείς στους ιστούς των πυελικών οργάνων, σταματώντας έτσι τους σπασμούς στην ουροδόχο κύστη, βελτιώνοντας την εκροή ούρων και διευκολύνοντας τη διαδικασία της ούρησης. Επιπλέον, η λειτουργία του μυϊκού συστήματος και του σφιγκτήρα ομαλοποιείται.

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα

Η χρόνια προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από φλεγμονώδεις διεργασίες στον αδένα του προστάτη, επομένως συνταγογραφούνται απαραίτητα αντιφλεγμονώδη μη στεροειδή φάρμακα. Αποσκοπούν στην ανακούφιση του πόνου και στην εξάλειψη της φλεγμονής. Επιπλέον, τα μη στεροειδή ομαλοποιούν τη διαπερατότητα των τοιχωμάτων του κυκλοφορικού συστήματος, αποκαθιστούν την κυκλοφορία του αίματος, στο πλαίσιο της οποίας δεν απορροφώνται οι υπάρχοντες φλεγμονώδεις μεσολαβητές.

Τα προϊόντα χρησιμοποιούνται με τη μορφή πηκτωμάτων, δισκίων, ενέσεων.

Ορμονική θεραπεία

Εάν τα μη στεροειδή (μη ορμονικά) φάρμακα δεν έχουν θετική επίδραση ή ο ασθενής έχει ορμονική ανισορροπία, τότε συνταγογραφούνται ορμονικά φάρμακα. Εξαλείφουν τη φλεγμονή, βοηθούν στην τόνωση της στυτικής λειτουργίας και στην αναγέννηση των ιστών.

Αποκατάσταση της κυκλοφορίας του αίματος

Δεδομένου ότι η προστατίτιδα επιδεινώνει τη διαδικασία της μικροκυκλοφορίας στο ουρογεννητικό σύστημα, ο γιατρός συνταγογραφεί τα κατάλληλα φάρμακα. Όταν η κυκλοφορία του αίματος επανέλθει στο φυσιολογικό, ξεκινούν οι διαδικασίες αναγέννησης και ο τοπικός μεταβολισμός επιταχύνεται. Κατά συνέπεια, ο ασθενής γρήγορα απαλλάσσεται από δυσάρεστα συμπτώματα. Επιπλέον, πολλά προϊόντα ενισχύουν τα τοιχώματα των αιμοφόρων αγγείων και μειώνουν το ιξώδες του αίματος.

Άλλα φάρμακα

Επίσης, για τη χρόνια προστατίτιδα, χρησιμοποιούνται άλλες ομάδες φαρμάκων:

1. Τα μυοχαλαρωτικά στοχεύουν στη χαλάρωση των μυών, στην ανακούφιση από τον πόνο, στην επιτάχυνση της κυκλοφορίας του αίματος και στη μείωση του τόνου στους λείους μύες του γεννητικού οργάνου.
2. Οι ανοσοτροποποιητές διορθώνουν τις ανοσολογικές αλλαγές, αλλά συνταγογραφούνται κυρίως όταν ο ασθενής έχει ανοσοανεπάρκεια.
3. Εάν εντοπιστούν πέτρες στον προστάτη, ο ασθενής θα πρέπει να λάβει φάρμακα που ρυθμίζουν το ουρικό οξύ.
4. Για την καταστροφή των σχηματισμένων συμφύσεων και την επιτάχυνση της διαδικασίας δράσης των μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και των αντιβιοτικών, συνταγογραφούνται ενζυμικά φάρμακα.
5. Η θεραπεία με βιταμίνες και μέταλλα ενδείκνυται για την ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος. Το φάρμακο επιλέγεται με βάση την έλλειψη μιας συγκεκριμένης βιταμίνης ή μετάλλου.
6. Για την αποκατάσταση του μεταβολισμού στον προστάτη και την αναγέννηση του κατεστραμμένου ιστού, χρησιμοποιούνται βιορυθμιστικά πεπτίδια, τα οποία παράγονται από τον αδένα του προστάτη που αφαιρείται από τα βοοειδή.
7. Εάν η ασθένεια συνοδεύεται από άγχος, κατάθλιψη, επιθετικότητα και άλλες ψυχικές διαταραχές, συνταγογραφούνται καταπραϋντικά φάρμακα ή εκλεκτικά αντικαταθλιπτικά: βάμμα βαλεριάνας, μητρικό βαλσαμόχορτο.

Χειρουργική

Η χειρουργική επέμβαση για τη χρόνια προστατίτιδα σπάνια καταφεύγει, μόνο σε περιπτώσεις που η επέμβαση είναι δικαιολογημένη και δεν ενέχει τον κίνδυνο επιπλοκών. Επιπλέον, μετά από χειρουργικές ενέργειες υπάρχει μια αρκετά μεγάλη περίοδος αποκατάστασης.

Σε ποιες περιπτώσεις συνταγογραφείται χειρουργική επέμβαση:

• ελλείψει θετικού αποτελέσματος μετά από πολύπλοκη συντηρητική θεραπεία.
• απόστημα προστάτη?
• διαπύηση ιστών?
• αδυναμία ούρησης:
• καλοήθης υπερπλασία του προστάτη;
• καρκινικοί όγκοι?
• άλλες επιπλοκές.

Προστατεκτομή

Αυτή η επέμβαση περιλαμβάνει την αφαίρεση του αδένα του προστάτη και, σε ορισμένες περιπτώσεις, των λεμφαδένων. Η ριζική προστατεκτομή σύμφωνα με τη χειρουργική μέθοδο μπορεί να είναι των εξής τύπων:

• ρομποτικός τύπος - γίνονται αρκετές μικρές τομές στο κάτω μέρος της κοιλιάς, μετά από τις οποίες αφαιρείται ο προστάτης (οι ενέργειες ελέγχονται από μια ειδική ρομποτική συσκευή).
• ανοιχτού τύπου - γίνεται μία τομή στο κάτω μέρος της κοιλιάς.
• λαπαροσκοπική - γίνεται μια μικρή τομή στην οποία εισάγονται μια μικροσκοπική κάμερα και όργανα.

Ιδιαιτερότητες:

1. Οποιοσδήποτε τύπος επέμβασης γίνεται με γενική ή τοπική (ραχιαία αναισθησία) αναισθησία.
2. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι από 2 έως 3 ώρες.
3. Η περίοδος αποκατάστασης είναι ενάμιση μήνας.
4. Η παραμονή του ασθενούς στο νοσοκομείο είναι το πολύ τρεις ημέρες.
5. Η έναρξη της σεξουαλικής ζωής είναι σε ενάμιση έως δύο μήνες.
6. Σε πολλές περιπτώσεις τοποθετείται ουροποιητικός καθετήρας για μια εβδομάδα.
7. Οι επιπλοκές είναι σπάνιες, αλλά αντιμετωπίζονται.

Διουρηθρική εκτομή του προστάτη

Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την κοπή του ιστού που περιβάλλει τον προστάτη, καθιστώντας ευκολότερη την ούρηση. Για να γίνει αυτό, χρησιμοποιείται ένα ρεσεκτοσκόπιο, το οποίο εισάγεται στην ουρήθρα. Η επέμβαση ενδείκνυται σε περίπτωση απουσίας ούρησης, καθώς και για την πρόληψη τέτοιων επιπλοκών - αιματουρία, φλεγμονώδεις διεργασίες στα νεφρά και την ουροδόχο κύστη, πέτρες, ακράτεια ούρων.

Ιδιαιτερότητες:

• διάρκεια παρέμβασης - από μία ώρα έως μιάμιση ώρα.
• παραμονή στην κλινική - 2 ημέρες.
• φορώντας καθετήρα – 5-7 ημέρες.
• περίοδος αποκατάστασης - ενάμιση μήνας.
• η έναρξη της σεξουαλικής δραστηριότητας είναι μετά από 6 εβδομάδες.

Παροχέτευση αποστήματος

Η επέμβαση χρησιμοποιείται για απόστημα προστάτη, το οποίο εμφανίζεται ως επιπλοκή. Με αυτή την ασθένεια, μεγάλη ποσότητα πυώδους εξιδρώματος συσσωρεύεται στον αδένα του προστάτη, το οποίο πρέπει να αφαιρεθεί από το σώμα. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης, μια βελόνα παρακέντησης εισάγεται στον αδένα υπό τον έλεγχο του εξοπλισμού υπερήχων. Η μέθοδος μοιάζει με παρακέντηση.

Πριν από τις διαδικασίες της ένεσης, ο χειρουργός ουρολόγος αισθάνεται τον προστάτη με τον δείκτη του, εισάγοντάς τον στο άνοιγμα του ορθού. Μετά την αναρρόφηση του πύου, γίνεται αντισηπτική επεξεργασία και παροχέτευση με ελαστικούς σωλήνες. Εάν ο ασθενής έχει εκτεταμένο απόστημα, τότε η άντληση του πυώδους υγρού πραγματοποιείται μέσω της περινεϊκής προσέγγισης, δηλαδή μέσω του ορθού.

Ιδιαιτερότητες:

• Η διάρκεια της διαδικασίας είναι μιάμιση ώρα.
• ο μέγιστος χρόνος που δαπανάται στην κοιλότητα αποστράγγισης είναι 72 ώρες.
• περίοδος αποκατάστασης - ένας μήνας.

Χειρουργική με λέιζερ

Η θεραπεία με λέιζερ είναι μια καινοτόμος και πιο διαδεδομένη τεχνική, γιατί η επέμβαση θεωρείται χαμηλού τραυματισμού, ασφαλής και με ελάχιστο χρόνο αποθεραπείας. Κατά τη διάρκεια της επέμβασης τοποθετείται όργανο λέιζερ στον ουρηθρικό σωλήνα, η δέσμη του οποίου αφαιρεί τον περίσσιο ιστό. Σε αυτή την περίπτωση δεν γίνεται καμία τομή.

Η αφαίρεση πραγματοποιείται με 2 τρόπους - αφαιρετική (καίγεται περίσσεια ιστού) και εκπυρήνωση (ο ιστός κόβεται). Ανάλογα με τον τύπο της αφαίρεσης, η επέμβαση με λέιζερ χωρίζεται στους ακόλουθους τύπους:

1. Φωτοεκλεκτική εξάτμιση - το λέιζερ εξατμίζει τον ιστό.
2. Αφαίρεση με λέιζερ Holmium - η διαδικασία είναι πανομοιότυπη με την προηγούμενη, αλλά χρησιμοποιείται λέιζερ holmium.
3. Εκπυρήνωση με λέιζερ Holmium - ο ιστός του προστάτη συνθλίβεται με ένα μεμβρανώ και στη συνέχεια αφαιρείται.

Ιδιαιτερότητες:

• ελάχιστος αριθμός αντενδείξεων.
• απουσία ανεπιθύμητων ενεργειών (αιμορραγία κ.λπ.).
• Μπορείτε να πάτε σπίτι αμέσως μετά την επέμβαση.
• η περίοδος χρήσης ουροποιητικού καθετήρα είναι 24 ώρες.
• περίοδος αποκατάστασης - μέγιστο 7 ημέρες.
• Το μόνο αρνητικό είναι ότι δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για καρκίνο.

Ποιες συνέπειες μπορεί να προκύψουν μετά από χειρουργική επέμβαση οποιουδήποτε τύπου:

• αιμορραγία;
• προσωρινά προβλήματα με την ούρηση.
• μόλυνση;
• ακράτεια ούρων?
• αντίστροφη εκσπερμάτιση (όταν το σπέρμα εισέρχεται στην κύστη).
• πρήξιμο των ιστών?
• εξασθένηση της στύσης?
• βουβωνοκήλη?
• μείωση του μήκους του πέους (μόνο όταν αφαιρεθεί μέρος του καναλιού της ουρήθρας).

Για την αποφυγή επιπλοκών, πρέπει να τηρείτε αυστηρά όλες τις συστάσεις του χειρουργού κατά τη διάρκεια της περιόδου αποκατάστασης. Δεν μπορείτε να κάνετε αυτοθεραπεία.

Φυσιοθεραπεία

Χάρη στις φυσιοθεραπευτικές διαδικασίες, το επίπεδο της φλεγμονής μειώνεται, ο πόνος ανακουφίζεται, το οίδημα των ιστών εξαλείφεται και η αποτελεσματικότητα των φαρμάκων αυξάνεται. Τι χρησιμοποιείται:

• φωνοφόρηση;
• ηλεκτροφόρηση;
• θεραπεία λέιζερ?
• διορθική υπερθερμία μικροκυμάτων.

Μασάζ

Το μασάζ είναι μια από τις υποχρεωτικές διαδικασίες στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας. Συνιστάται να το κάνετε από ειδικό, αλλά εάν αυτό δεν είναι δυνατό, τότε μπορεί να γίνει στο σπίτι (αλλά άλλο άτομο θα πρέπει να κάνει τις κινήσεις μασάζ, αφού ο ασθενής είναι σε χαλαρή κατάσταση).

Αντενδείξεις για μασάζ:

• υπερπλαστικές αλλαγές στον προστάτη.
• η παρουσία λίθων στο όργανο.
• φλεβική στασιμότητα?
• σχηματισμός κύστεων και άλλων όγκων.

Πρόοδος της διαδικασίας:

1. Ο άνδρας θα πρέπει να αποκαλύψει το κάτω μέρος του σώματός του και να πάρει μια ξαπλωμένη θέση - στο πλάι, με τα γόνατά του τραβηγμένα μέχρι την κοιλιακή περιοχή.
2. Υπάρχει μια άλλη στάση - γόνατο-αγκώνας.
3. Το άτομο που κάνει το μασάζ πρέπει να πλένει καλά τα χέρια του, να φορά ιατρικά γάντια και να λιπαίνει τον δείκτη με βαζελίνη ή άλλο μαλακτικό.
4. Ο μασέρ εισάγει ένα δάχτυλο στον πρωκτό (ο άνδρας είναι χαλαρός).
5. Κάντε μασάζ στον προστάτη αδένα με απαλό χάιδεμα.
6. Η διάρκεια της διαδικασίας είναι 2-5 λεπτά.

Εάν ένας άνδρας ζει μόνος του και δεν μπορεί να επισκεφτεί έναν θεραπευτή μασάζ, μπορούν να χρησιμοποιηθούν ειδικοί ουρολογικοί μασάζ. Ο θεράπων ουρολόγος θα σας βοηθήσει να επιλέξετε το βέλτιστο μοντέλο για εσάς.

Διαιτοθεραπεία

Ένας ασθενής με προστατίτιδα πρέπει να τηρεί μια ειδική δίαιτα για να αποτρέψει το σχηματισμό πλακών χοληστερόλης, τη δυσκοιλιότητα και τον αυξημένο σχηματισμό αερίων. Τα πιάτα θα πρέπει να μαγειρευτούν στον ατμό ή να βράσουν. Επιτρέπεται το ψήσιμο, αλλά χωρίς τη χρήση λαδιού.

Εξουσιοδοτημένα προϊόντα:

• θαλασσινά;
• σπόροι κολοκύθας?
• φρούτα και λαχανικά που δεν προκαλούν αέρια.
• χυλός;
• γαλακτοκομικά προϊόντα που έχουν υποστεί ζύμωση·
• αποξηραμένα φρούτα?
• άπαχο κρέας και ψάρι.

Απαγορευμένα προϊόντα:

• οποιαδήποτε φασόλια?
• λάχανο;
• Ανθρακούχα ποτά?
• αλκοόλ;
• πικάντικα και αλμυρά πιάτα.
• ισχυρό τσάι και καφέ?
• αρτοσκευάσματα με μαγιά.

Λαϊκές θεραπείες

Οι συνταγές παραδοσιακής ιατρικής χρησιμοποιούνται αποκλειστικά σε συμφωνία με τον ανδρολόγο, αφού πολλές από αυτές μπορεί να έχουν αντενδείξεις.

Συνταγές:

1. Τρώτε περίπου 30-40 σπόρους κολοκύθας καθημερινά, κατά προτίμηση με άδειο στομάχι.
2. Μπορείτε να πιείτε κομπόστα αχλαδιών, αλλά μόνο χωρίς να προσθέσετε ζάχαρη.
3. Κάντε ένα ιαματικό μπάνιο τρεις φορές την εβδομάδα. Για να το κάνετε αυτό, φτιάξτε ένα αφέψημα από βότανα σε ίσες αναλογίες: χαμομήλι, φασκόμηλο, πευκοβελόνες, καλέντουλα. Παρασκευάστε σύμφωνα με το τυπικό σχήμα (για ένα ποτήρι νερό - 2 κουταλιές της σούπας μείγμα). Ρίξτε στη μπανιέρα, προσθέστε θαλασσινό αλάτι σε ελεύθερη αναλογία και κάντε ένα καθιστικό μπάνιο για 15 λεπτά. Η θερμοκρασία του νερού δεν είναι μεγαλύτερη από 40 βαθμούς.
4. Χρησιμοποιήστε μαϊντανό - προσθέστε στη σαλάτα, στύψτε το χυμό και πιείτε. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί το τμήμα του σπόρου.
5. Φτιάξτε τα δικά σας πρωκτικά υπόθετα. Για να το κάνετε αυτό, συνδυάστε την πρόπολη σε ίσες αναλογίες με βούτυρο και σκόνη κακάο. Χρησιμοποιήστε τα χέρια σας για να σχηματίσετε ένα σχήμα κεριού, τυλίξτε κάθε υπόθετο με μεμβράνη και τοποθετήστε το στο ψυγείο. Κάθε βράδυ πριν τον ύπνο, χορηγήστε 1 υπόθετο για 30 ημέρες.

Πρόβλεψη

Αν μιλάμε για την πρόγνωση, εξαρτάται άμεσα από πολλές περιστάσεις - τον βαθμό παραμέλησης, τη μορφή της νόσου, την επάρκεια της θεραπείας, τη συμπεριφορά του ίδιου του ασθενούς. Εάν παρατηρήσετε την ανάπτυξη μιας χρόνιας μορφής και πραγματοποιήσετε τη θεραπεία έγκαιρα και σωστά, τότε η πρόγνωση είναι αρκετά ευνοϊκή.

Ωστόσο, πρέπει να γνωρίζετε ότι η πλήρης θεραπεία της νόσου εμφανίζεται σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, αλλά είναι δυνατό να επιτευχθεί σταθερή ύφεση, κατά την οποία δεν εμφανίζονται συμπτώματα.

Καθ 'όλη τη διάρκεια της ζωής του, ο ασθενής θα πρέπει να τηρεί αυστηρά τα προληπτικά μέτρα, να υποβάλλεται περιοδικά σε εξετάσεις και να παίρνει φάρμακα.

Μέτρα πρόληψης

Για να αποτρέψετε την ανάπτυξη χρόνιας προστατίτιδας και την έξαρσή της κατά την ύφεση, ακολουθήστε απλούς κανόνες:

• επικοινωνήστε έγκαιρα με έναν ουρολόγο.
• οδηγήστε έναν υγιεινό και ενεργό τρόπο ζωής (εξαλείψτε τις κακές συνήθειες, ασχοληθείτε με μέτρια αθλήματα).
• τρώτε σωστά?
• Το σεξ πρέπει να είναι τακτικό - τουλάχιστον 3 φορές την εβδομάδα.
• παρακολουθεί την κατάσταση του ανοσοποιητικού συστήματος.
• μην κρυώνεις πολύ.
• εξαιρέσει το περιστασιακό σεξ.
• εκπαιδεύστε τους μύες του ουρογεννητικού συστήματος - κάντε ειδικές ασκήσεις.

Εάν έχετε χρόνια προστατίτιδα, μην ανησυχείτε, γιατί δεν πρόκειται για θανατική ποινή. Με τη σωστή θεραπευτική προσέγγιση και τις τακτικές επισκέψεις στον ανδρολόγο, μπορείτε να ζήσετε μια ενεργή σεξουαλική ζωή χωρίς να αντιμετωπίσετε δυσάρεστα συμπτώματα.