Η χρόνια (βακτηριακή) προστατίτιδα χαρακτηρίζεται από σταθερά ή υποτροπιάζοντα συμπτώματα με επιβεβαιωμένη βακτηριακή λοίμωξη στον αδένα του προστάτη.
Η προστατίτιδα αυτής της κατηγορίας είναι σπάνια, σε περίπου 10% των περιπτώσεων από όλες τις περιπτώσεις προστατίτιδας. Το ερώτημα - αν τα άτυπα παθογόνα μπορούν, όπως το ουρααλιτιτικό ουρααλιτιτικό), προκαλούν φλεγμονή του προστάτη - συζητείται. Μπορεί να υπάρχουν στο σώμα ενός άνδρα και χωρίς σημάδια φλεγμονής και καταγγελιών.
Οι αιτίες της χρόνιας προστατίτιδας
Οι αιτίες της χρόνιας προστατίτιδας είναι κυρίως παρόμοιες με τις αιτίες της ανάπτυξης οξείας βακτηριακής προστατίτιδας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η είσοδος μικροοργανισμών στον προστάτη συμβαίνει μέσω της ουρήθρας - ως αποτέλεσμα της χύτευσης των ούρων στον αγωγό του προστάτη.
Η χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα αναπτύσσεται λόγω ανεπαρκούς θεραπείας ή σύντομης θεραπείας οξείας βακτηριακής προστατίτιδας.
Συμπτώματα
- Δυσφορία ή πόνο - στον καβάλο, κάτω κοιλιά, στη βουβωνική χώρα, το όσχεο, το πέος, κατά τη διάρκεια της εκσπερμάτισης
- Αλλαγές στην ούρηση - Δυσκολία ούρου, ταχεία ούρηση σε μικρές μερίδες, αίσθηση ελλιπούς εκκενούμενης της ουροδόχου κύστης.

Ο ασθενής μπορεί να διαμαρτυρηθεί για ορισμένα συμπτώματα και κάθε σύμπτωμα χωριστά. Η αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος είναι μη χαρακτηριστική (ή ελαφρώς).
Σπουδαίος:
Πολλοί άνδρες συσχετίζουν τη στυτική δυσλειτουργία με την προστατίτιδα. Συχνά αυτό διευκολύνεται από τις αντιεπαγγελματικές δημοσιεύσεις στα μέσα μαζικής ενημέρωσης και τη διαφήμιση αμφίβολων ναρκωτικών. Το γεγονός ότι μια στύση μπορεί να παραμείνει ακόμη και με πλήρη απομάκρυνση ενός προστάτη (λόγω της παρουσίας κακοήθους όγκου οργάνων), υποδηλώνει ότι η ίδια δεν παίζει ρόλο στη διατήρηση μιας στύσης.
Σύμφωνα με πολλούς έγκυρους ουρολόγους, η στυτική δυσλειτουργία σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα οφείλεται σε ψυχογενή και νευρωτικά προβλήματα.
Διάγνωση
Για την πρωταρχική αξιολόγηση χρησιμοποιείται ένα ερωτηματολόγιο - δείκτης συμπτωμάτων χρόνιας προστατίτιδας. Σε αυτό, μπορείτε να αντικρούσετε τις καταγγελίες του ασθενούς.
Η τυπική μέθοδος για τη διάγνωση της προστατίτιδας είναι η απόδοση του δείγματος. Πρόκειται για μια μικροσκοπική και βακτηριολογική μελέτη των δειγμάτων ούρων που λαμβάνονται από διάφορα μέρη της γεννητικής οδού και την έκκριση του αδένα του προστάτη. Ωστόσο, η μέθοδος δοκιμής είναι αρκετά επίπονη και αυτή τη στιγμή χρησιμοποιούνται δείγματα. Μια πιθανή εναλλακτική λύση είναι η παράδοση του Ejaculate (σπέρματος) για μια μικροσκοπική και βακτηριολογική εξέταση, καθώς η εκσπερμάτωση μερικώς (τουλάχιστον 1/3) αποτελείται από μια έκκριση του προστάτη. Αυτή η μέθοδος είναι πιο άνετη για τους ασθενείς, ειδικά αν αρνείται κατηγορηματικά μια ορθική εξέταση ή εκτελούν ένα διαγνωστικό μασάζ προστάτη για να αποκτήσουν ένα μυστικό του προστάτη. Ωστόσο, η παράδοση του Ejaculate έχει χαμηλότερες πληροφορίες και αξιοπιστία σε σύγκριση με την κατανομή.
Η παράδοση της εκσπερμάτισης για μια βακτηριολογική εξέταση περιλαμβάνεται στον διαγνωστικό αλγόριθμο για λοιμώξεις των αρσενικών γεννητικών οργάνων και όταν εξετάζουμε έναν άνθρωπο για τη στειρότητα.
Τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων (γενική ανάλυση ούρων, μια γενική εξέταση αίματος, μια βιοχημική εξέταση αίματος, ένα σπερματόγραμμα και άλλες γενικές κλινικές δοκιμές) στην περίπτωση χρόνιας προστατίτιδας είναι μη ενημερωτικές. Πιθανότατα, αυτές οι δοκιμές θα δείξουν τον "κανόνα".
Κατά τη διάρκεια μιας ορθικής εξέτασης των αλλαγών που υποδεικνύουν τη φλεγμονώδη διαδικασία στον προστάτη, σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα, μακριά από πάντα παρατηρήθηκε. Δηλαδή, είναι αδύνατο να βασιστούμε στο αποτέλεσμα μιας μελέτης του ορθού για τη διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας.
Το ίδιο ισχύει και για τα uz-διαγνωστικά: η διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας, εστιάζοντας μόνο σε δεδομένα υπερήχων, είναι λανθασμένη. Η Ευρωπαϊκή και Αμερικανική Ένωση Ουρολόγων δεν συνιστάται να εκτελέσει υπερηχογράφημα για τη διάγνωση της προστατίτιδας. Ο τύπος εκτέλεσης σε αυτή την περίπτωση δεν είναι σημαντικός μέσω του πρόσθιου κοιλιακού τοιχώματος - της κάτω κοιλιάς ή της εμπιστοσύνης - μέσω του ορθού. Για να γράψετε στο συμπέρασμα της μελέτης υπερήχων "χρόνια προστατίτιδα", "υπερηχητικά σημάδια χρόνιας προστατίτιδας", "σημάδια της προστατίτιδας" είναι λάθος. Το προνόμιο της εγκατάστασης αυτής της διάγνωσης έχει μόνο έναν ουρολόγο που τον καθορίζει με βάση τις καταγγελίες, την αναμιμέση, τις εργαστηριακές εξετάσεις και - μόνο μετά από - υπερηχογράφημα.
Το πιο συχνό υπερηχητικό σημάδι, σύμφωνα με το οποίο καθορίζεται η διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας - οι SO -αποκαλούμενες διάχυτες μεταβολές στον αδένα του προστάτη που σχετίζεται με τη μεταφερθείσα φλεγμονώδη διαδικασία ή άλλες αλλαγές στο παρέγχυμα του προστάτη. Πρόκειται για ένα είδος ινώδους διαδικασίας, αντικαθιστώντας το φυσιολογικό παρέγχυμα του προστάτη με ένα ύφασμα. Ωστόσο, δεν υπάρχουν συσχετισμοί του αριθμού των ινών αλλαγών στον προστάτη με την παρουσία καταγγελιών. Με την ηλικία, οι πιθανότητες εμφάνισης τέτοιων "ουλών" στο όργανο αυξάνονται, αλλά ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει όλη του τη ζωή, χωρίς να αισθάνεται καμία δυσφορία στον καβάλο ή την ηβική περιοχή. Παρ 'όλα αυτά, μόλις βρεθούν αυτές οι αλλαγές σε υπερηχογράφημα, ορισμένοι "ειδικοί" θα διαγνώσουν την προστατίτιδα. Και μερικοί άνδρες θα έχουν την αίσθηση ότι είναι πραγματικά σοβαρά άρρωστοι, αρχίζουν να ακούν τον εαυτό τους, να αισθάνονται όλα τα συμπτώματα που περιγράφονται στο Διαδίκτυο.
Για πολλούς άνδρες ηλικίας άνω των 30 ετών, ο υπερηχογράφος μπορεί να παρουσιάσει διάχυτες αλλαγές στον αδένα του προστάτη. Ωστόσο, η ινώδη διαδικασία δεν υποδεικνύει την παρουσία προστατίτιδας.
Η διάγνωση της χρόνιας προστατίτιδας καθιερώνεται με βάση τον αποκλεισμό άλλων ασθενειών του γεννητικού συστήματος - κυρίως ουρηθρίτιδας, υπερπλασίας του προστάτη, στενής ουρήθρας, νευρογενών διαταραχών ούρησης, καρκίνου του προστάτη και καρκίνου της ουροδόχου κύστης.
Δεν υπάρχει συγκεκριμένη εικόνα για χρόνια προστατίτιδα με βάση τα αποτελέσματα μιας συνήθους εξέτασης.
Θεραπεία χρόνια προστατίτιδας
Τα αντιβιοτικά της ομάδας φθικινολόνης είναι τα βέλτιστα αντιμικροβιακά φάρμακα για τη θεραπεία της χρόνιας βακτηριακής προστατίτιδας. Η συνιστώμενη πορεία της αντιβακτηριακής θεραπείας είναι από 4 έως 6 εβδομάδες. Μια τέτοια μακρά πορεία δικαιολογείται από επιστημονικά δεδομένα που υποδηλώνουν μείωση της πιθανότητας υποτροπής της νόσου.
Εάν οι σεξουαλικά μεταδιδόμενες λοιμώξεις (STIs), όπως τα χλαμύδια, έχουν συνταγογραφηθεί μια αντιβιοτική ομάδα ομάδων μακρολιδίων.
Υπάρχουν δεδομένα σχετικά με τη μείωση της χαλάρωσης του λαιμού της ουροδόχου κύστης σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα, γεγονός που οδηγεί σε ούρα της παλινδρόμησης στους αγωγούς της ουρήθρας και προκαλεί φλεγμονή του ιστού του προστάτη και του πόνου. Αυτοί οι ασθενείς συνιστώνται από το διορισμό άλφα-αναστολέων.
Στη θεραπεία της χρόνιας προστατίτιδας, συνιστάται οι ασθενείς να απέχουν από δελεαστικές προτάσεις για τη χρήση φυτικών φαρμάκων. Ένα χαρακτηριστικό των συμπληρωμάτων διατροφής και των προσθετικών φυτών είναι η αστάθεια των φυτικών συστατικών σε ένα τμήμα της ύλης, μπορεί να διαφέρουν ακόμη και στο φάρμακο του ίδιου κατασκευαστή. Επιπλέον, από την άποψη της ιατρικής με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία, τα οφέλη της βοτανικής ιατρικής δεν αντέχουν την κριτική.
Το μασάζ προστάτη, το οποίο στα μέσα του 20ού αιώνα χρησιμοποιήθηκε ως βάση της θεραπείας, σήμερα, χάρη στις νέες επιστημονικές προσεγγίσεις και ταξινόμηση, παραμένει ένα σημαντικό εργαλείο για τη διάγνωση της προστατίτιδας, αλλά όχι της θεραπείας του. Δεν χρειάζεται να χρησιμοποιήσετε το μασάζ προστάτη ως θεραπευτική διαδικασία (το αποτέλεσμα δεν αποδεικνύεται). Υπάρχουν υποθέσεις ότι η συχνή εκσπερμάτιση στις ιδιότητές του είναι παρόμοιες με τις συνεδρίες του θεραπευτικού μασάζ του προστάτη.
Σε άλλες μεθόδους των οποίων η αποτελεσματικότητα έχει αποδειχθεί ως αποτέλεσμα μόνο ενός ή περισσοτέρων μελετών ή εξακολουθεί να μελετάται: Σχετικά:
- Εκπαιδευτική κατάρτιση στο κάτω μέρος των μυών - Ορισμένα δεδομένα υποδεικνύουν την αποτελεσματικότητα των ειδικών ασκήσεων για τη μείωση των συμπτωμάτων της χρόνιας προστατίτιδας και του συνδρόμου χρόνιου πυελικού πόνου.
- Βελονισμός - Ένα μικρό ποσό μελετών υποδεικνύει το πλεονέκτημα του βελονισμού σε σύγκριση με το εικονικό φάρμακο σε ασθενείς με χρόνια προστατίτιδα.
- Η εξωσωματική θεραπεία με κύμα κλονισμού βασίζεται στις επιδράσεις των ακουστικών παρορμήσεων σημαντικού εύρους στον συνδετικό και οστικό ιστό, χρησιμοποιείται ευρέως στη θεραπεία των ασθενειών του μυοσκελετικού συστήματος, που χρησιμοποιείται πρόσφατα στην ουρολογία, η αποτελεσματικότητά του είναι υπό μελέτη.
- Η συμπεριφορική θεραπεία και η ψυχολογική υποστήριξη - δεδομένου ότι η χρόνια προστατίτιδα συνδέεται με τη χαμηλή ποιότητα ζωής και την ανάπτυξη της κατάθλιψης, αυτές οι μέθοδοι μπορούν να βελτιώσουν την ψυχολογική κατάσταση του ασθενούς και να βοηθήσουν στη μείωση ορισμένων συμπτωμάτων της νόσου.
Ξεχωριστά, αξίζει να αναφερθεί Ασυμπτωματική (ασυμπτωματική) χρόνια προστατίτιδα. Η διάγνωση καθιερώνεται συχνότερα σύμφωνα με τα αποτελέσματα του ιστολογικού συμπεράσματος - μετά την εκτέλεση της βιοψίας του προστάτη ή μετά από χειρουργική επεξεργασία του προστάτη. Η συχνότητα ανίχνευσης της φλεγμονής στους ιστούς του προστάτη κυμαίνεται από 44% (με βιοψία προστάτη) έως 98-100% (μετά τη χειρουργική επεξεργασία του προστάτη). Οι επιστήμονες πρότειναν ότι οι φλεγμονώδεις αλλαγές που αποκαλύπτονται με αυτόν τον τρόπο δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα φυσιολογικό χαρακτηριστικό που σχετίζεται με την ηλικία. Κανείς δεν ασχολείται με ειδικά διαγνωστικά αυτής της κατηγορίας προστατίτιδας, αυτό είναι ένα είδος τυχαίου εύρους. Δεν χρειάζεται θεραπεία, δεν απαιτεί περαιτέρω δράση από τον γιατρό και τον ασθενή.